Mijn plannen voor de volkstuin.

Het is al haast niet meer voor te stellen dat nog maar anderhalve week geleden het idee om lid te worden gestalte kreeg. Ik zag dat er tuinen beschikbaar waren terwijl ik in de veronderstelling leefde dat er nog steeds lange wachtlijsten waren. Nu ben ik al de gelukkige en trotse gebruiker en vol met plannen van Violenlaan 10.

Wij hebben uit de opties die ons aangeboden werden unaniem deze tuin (Violenlaan 10) gekozen, omdat het huisje zo 60er jaren was en het in ons idee prettig lag. Het is was een puintuin zoals men eerlijk vertelde. Maar toch vielen we er voor en zagen de potentie van deze plek.

Vandaag hebben we met medewerking van de vereniging de meeste stenen en stukken beton afgevoerd (4 aanhangers van de vereniging vol). En nu gaan we (dat deden we al 1,5 week in onze dromen) werken aan onze ideeën. Ook daar heeft de vereniging vele regels voor, zoals ik las in de officiële reglementen.

Ik zal dus mijn plannen maar voorleggen:

Juist het misschien wat gedateerde en nostalgische karakter trekt me heel erg aan en zou ik als tuinarchitect ook willen versterken op mijn plekje. Kenmerkend daarvoor zijn: Het huisje in origineel bordeaux en wit met al zijn oude details (1958), de combinatie van het kweken van groente en fruit en het aldaar op het terras bereiden en laten smaken, al dan niet samen met vrienden, deel zijn van dorpje in de stad, en al die ligusterhagen.

Onderstaand mijn plan voor de tuin:

Een moestuin, een fruittuin met halfstam appels en peren in oude rassen, aan de zijde dat dit geen schaduw geeft voor buren, en bessen langs de randen. Een groot terras om na gedane arbeid met of zonder vrienden te genieten van de producten en de oase van rust. Als klassieke toegang zie ik een grindpad waarlangs de rozen bloeien. De achterzijde was en blijft een praktische zone, maar één die best wel wat groener mag. Natuurlijk in goed overleg en met instemming van de buren (die ons beiden heel welkom en veel succes wensten).

De tuin krijgt een heldere indeling passend bij de functionaliteit van een klassieke volkstuin en de jaren 50/60.

Naast het huisje een groot terras om met velen te kunnen eten. Het terras wordt omzoomd door trellis waarin straks zowel fruit als bloemen klimmen. De trellis scheppen afstand tot de kas en geven het terras meer privacy. In de border zullen de kruiden groeien om het eten van de groenten nog meer smaak te geven.

Langs het klassiek grindpad dat toegang geeft tot terras en huisje; rozen. Ik heb gekozen voor klassiek geurende Theehybriden (grootbloemige rozen) omdat die steeds minder gebruikt worden. Ze vragen wel goede zorg om het jaar rond mooi te blijven.

Het grindpad deelt de voortuin in 2 delen, de fruittuin met halfstam fruit voor het huisje en een groente tuin aan de andere zijde. De groente tuin is verdeeld in 4 vakken voor een overzichtelijke 4 jaarlijkse vruchtwisseling. Het ochtendzitje voor het huisje wordt aangekleed met een border van Paeonia’s

En nu aan de slag.