We hebben allemaal op school geleerd dat tsaar Peter de grote in Zaandam vertoefde om o.a. de scheepsbouw te bestuderen. Maar hij reisde heel Europa door en bracht voor het eerst de West-Europese ideeën en technieken in binnen de Russische cultuur. Tot op de dag van vandaag voelt de sfeer van St. Petersburg veel meer Europees aan dan alle andere steden in Rusland.

Dat hij van techniek hield, heeft hij laten zien in het buitenverblijf dat voor zichzelf aan de Finse golf bouwde, Peterhof. In geen enkel barokpark is er zoveel met fonteinen en water geëxperimenteerd als daar. Na het failliet van de Sovjet-Unie, werden de Romanov’s weer herinnerd. Vladimir Poetin, afkomstig uit St. Peterburg stimuleerde na zijn eerste aanstelling als president de restauratie van de pré-communistische grandeur in en rond de stad.

Tijdens een individueel bezoek aan Rusland vond ik een busreis naar St. Peterburg. Een tuinenreis naar St. Peterburg voor en door russen. Na wat ruggespraak of ik wel meekon als buitenlander, kreeg ik samen met mijn Russische gids de achterbank van de bus (de meeste medereizigers hebben nooit geweten dat ik geen rus was).

Op de dag van het bezoek aan Peterhof was er ook een bezoek met gids aan het grootse paleis gepland. Er stonden busladingen vol mensen te wachten om naar binnen te gaan en o.a. de barnsteenzaal te bekijken. Ik vroeg de gids of het goed was dat ik direct het park in ging. Hij antwoordde: “Zou ik ook doen als ik allen was”. En zelfs die hele dag was te kort om alles goed door te laten dringen. Vooral de waterwerken blijven voor altijd bij. In tegenstelling tot de Franse barok ligt het park evenwijdig tussen paleis en zee, maar wel met heldere assen, bosquets en vele sferen daarbinnen. Die deeltuinen zijn geen pleintjes maar zijn vaak volledige nieuwe parken op zich. Ik heb nergens zoveel fonteinen en waterwerken bijeen gezien. De foto’s minder dan een kwart van al die kunstwerken.