Eén van de ideeën over een eigen volkstuin was ook om de oogst met familie en vrienden, na gedane arbeid, samen te proeven. Het huisje met keuken biedt daartoe mogelijkheden. Dus een ruim terras gemaakt. En op zoek naar tafels en banken.

Er wordt veel aangeboden, maar het is of klein, goedkoop en niet duurzaam, of je kan er een tuin een tweede voor kopen.

Uiteindelijk ga je dan maar zelf aan de slag. Zal ook wel het architectenbloed zijn. Wat nagedacht en geschetst, hout bestelt en samen een dagje zagen en schroeven in garage.

Het resultaat mag er zijn, al zeg ik zelf. Een lange Bankirai tafel met twee zitbankjes. Mooie kruisen van dubbeldik hout. Die van de tafel staan ver genoeg terug om ook aan de kop te kunnen zitten. Die van de banken staan korter op het eind om niet om te kiepen als iemand op het eind gaat zitten, maar ook het geheel dichter bij elkaar te kunnen schuiven als het niet gebruikt wordt en er iets anders op het terras moet gebeuren, zoals een opknapklus.

We hebben er in het eerste al diverse malen aan kunnen eten met onze vrienden, al dan niet na een werkdag samen op de tuin. Salades van de Roemeense tomaten uit de kas, van de koolrabi’s en aardappeltjes met de mooie namen als Cornes de Gattes en Roseval. Een heerlijk Italiaans gevoel op een zomerse dag. Ik wil er nog wel eentje maken.